Parkowe to rezerwat przyrody, który znajduje się w Złotym Potoku, czyli wsi położonej na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej w województwie Śląskim. Jest to rezerwat leśno-krajobrazowy usytuowany na terenie Parku Krajobrazowego Orlich Gniazd, który został utworzony 3 września 1957 roku w celu ochrony natury, w tym przede wszystkim zachowania wzgórz wraz z fragmentami doliny rzeki Wiercicy, a także form skalnych i starodrzewia. Niemal cała jego powierzchnia jest zalesiona, dlatego odwiedzając jedną z okolicznych miejscowości, warto wybrać się do niego na spacer, aby móc podziwiać piękno lokalnej przyrody.
Spis treści:
1. Historia rezerwatu Parkowe w Złotym Potoku
2. Rośliny i zwierzęta w rezerwacie Parkowe w Złotym Potoku
Historia rezerwatu Parkowe w Złotym Potoku
Historia rezerwatu przyrody Parkowe w Złotym Potoku sięga początków XX wieku. Już w 1907 roku hrabia Raczyński ograniczył bowiem wyrąb lasu na terenie obecnego parku, aby chronić okoliczną przyrodę. W 1927 roku na miejscu powstał rewir rezerwatowy o nazwie „Parkowe”, który zajmował 105 hektarów, a w 1957 roku został zatwierdzony docelowy rezerwat o wielkości 153 hektarów. W kolejnych latach jego powierzchnię znacząco jednak powiększono. W 1984 roku powstał projekt poszerzenia rezerwatu Parkowe o kolejne 83 hektary, który został zrealizowany w 2011 roku, w wyniku czego teren powiększono do 234 hektarów. Obecnie w rezerwacie znajduje się najbardziej malownicza część doliny rzeki Wiercicy, z formami skalnymi, jaskiniami, źródłami, potokiem oraz stawami utworzonymi przez człowieka. Do najciekawszych form skalnych należą przede wszystkim Diabelskie Mosty, Brama Twardowskiego oraz Leśna Zjawa. Na jego terenie ulokowanych jest również kilka jaskiń, w tym Jaskinia Niedźwiedzia, w której odkryto kości niedźwiedzia jaskiniowego, mamuta, lwa jaskiniowego i hieny.
Rośliny i zwierzęta w rezerwacie Parkowe w Złotym Potoku
Rezerwat przyrody Parkowe jest w większości porośnięty przez lasy bukowe. Jego znaczną część pokrywa bowiem żyzna buczyna sudecka, czyli wysokopienny las bukowy z charakterystyczny gatunkiem żywcem dziewięciolistnym, a więc rośliną należącą do rodziny kapustowatych. Do tego część terenu parku porasta łęg jesionowo-olszowy, świeże bory sosnowe, bory sosnowo-dębowe oraz kwaśna buczyna niżowa. W wąwozach i dolinach można natrafić też na lasy lipowo-grabowe oraz las grądowy. Z kolei stoki o ekspozycji południowej porasta buczyna ciepłolubna, w której można spotkać wiele rzadkich gatunków roślin, takich jak storczyki, buławnik mieczolistny, gnieźnik leśny oraz żłobik koralowy. To wszystko powoduje, że rezerwat przyrody Parkowe ten jest wyjątkowo bogaty w gatunki roślin naczyniowych, mszaki oraz grzyby, w tym przede wszystkim liczne gatunki górskie.
Obecność licznych gatunków roślin, drzew oraz starodrzewu tworzy dogodne warunki dla wielu gatunków owadów, ptaków, gadów, płazów, ryb i ssaków. Na terenie rezerwatu Parkowe można zaobserwować między innymi myszołowy, dziuplaki, dzięcioły czarne, dzięcioły zielonosiwe, dzięcioły zielone, dzięcioły duże oraz dzięciołki. Źródliska i wody płynące w rezerwacie zasiedlają też rzadkie gatunki ichtiofauny i bezkręgowców wodnych, w tym przede wszystkim relikty epoki lodowcowej, takie jak kiełża zdrojowa, wypławka alpejska oraz źródlarka karpacka, a także pstrąg tęczowy oraz pstrąg potokowy. Dodatkowo, dogodne warunki siedliskowe stwarzają obecne w rezerwacie ostańce skalne i występujące w nich jaskinie, które zasiedlają endemiczne troglobiontyczne chrząszcze jaskiniowe oraz nietoperze, w tym podkowiec mały, nocek duży, nocek rudy oraz gacek brunatny. Do tego w rezerwacie można spotkać dziki, sarny oraz gniewosze, a także chrząszcze saproksyliczne, które żywią się martwym drewnem.
Bibliografia:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Parkowe
https://www.slaskie.travel/poi/3888/rezerwat-parkowe-w-zlotym-potoku